Aktualności

Rodzina Ulmów beatyfikowana!

Data publikacji: poniedziałek, 11-09-2023

Bestialstwo niemieckiej okupacji spotkało się z miłością i niesieniem pomocy. Dając schronienie i poczucie bezpieczeństwa, narażali swoje życie. Zamordowani za pomoc Żydom w czasie II wojny światowej, Józef i Wiktoria Ulma, razem z siedmiorgiem dzieci zostali beatyfikowani 10 września.

We wsi Markowa Ulmowie wiedli spokojne życie. Józef prowadził niewielkie, ale innowacyjne gospodarstwo rolne, a Wiktoria, jego żona, zajmowała się domem. Józef był dobrze znany w okolicy, angażując się wiele spraw społecznych. W ciągu dziewięciu lat małżeństwa w rodzinie urodziło się sześcioro dzieci - Stanisława,  Barbara, Władysław, Franciszek, Antoni i Maria. W chwili śmierci Witoria była w zaawansowanej ciąży z siódmym dzieckiem.

  Pozostali ludźmi

 Jeszcze przed niemiecką okupacją Józef pozostawał w dobrych relacjach z wyznawcami prawa mojżeszowego. Niektórzy mieszkali po sąsiedzku, z innymi handlował uprawianymi przez siebie owocami i warzywami. Kiedy rozpoczęto zagładę Żydów, pomagał budować ziemianki na skraju wsi. W znalezionym w domu Ulmów Piśmie Świętym  znaleziono podkreślone słowa „miłość Pana Boga i miłość bliźniego” oraz „miłosierny Samarytanin”. Słowa te zrealizowały się  w ich życiu.  Mimo biedy i zagrożenia życia, Ulmowie przyjęli pod swój dach ośmioro Żydów.  Byli to ich znajomi. Położenie domu Ulmów na skraju wsi pomagało zachować resztki normalności życia  Gości, nie ujawniając przy tym ich obecności. Jednak ilości jedzenia kupowanego przez Wiktorię  zwracała uwagę otoczenia. Dawało to sygnał, że w  domu mieszkają nie tyko członkowie rodziny. Jednoznacznie nie stwierdzono, kto doniósł na rodzinę Ulmów. Przypuszcza się, że był to Włodzimierz Leś – posterunkowy Polnische Polizei, który wcześniej sam pomagał ukrywać się tym właśnie Żydom.  

 Najwyższa cena

 Przed świtem, 24 marca, Niemcy wtargnęli do domu Ulmów. Towarzyszyło im czterech „granatowych” policjantów, w tym Włodzimierz Leś. Od razu zginęły trzy, śpiące jeszcze osoby. Pozostałych Żydów zabito chwilę później.  Następnie odebrano życie Józefowi i Wiktorii. Zdecydowano się również zabić ich dzieci. W kilka chwil odebrano życie siedemnastu osobom. Po wszystkim Niemcy wypijają w domu Ulmów 3 litry wódki. W tym czasie sołtys Markowej wraz z innymi mężczyznami kopią dwa doły dla zamordowanych.  Kilka dni po bestialskiej zbrodni, mimo zakazu, okoliczni mieszkańcy odkopują zwłoki Ulmów i składają je do prowizorycznych trumien. Jeden z nich zauważa wtedy, że Wiktoria była w ciąży, dostrzegając, że z jej narządów rodnych wstaje główka oraz piersi dziecka.

Wszyscy błogosławieni. 

 Józef i Wiktoria Ulma oraz ich dzieci: Stanisława, Barbara, Władysław, Franciszek, Antoni, Maria i dziecko, ktrego poród rozpoczał się wtrakcie egzekucji zostali wyniesieni na ołtarze. Uznanie za święte dziecka, które zmarło w trakcie krwawej egzekucji na jego rodzinie było nielicznym przypadkiem. Chociaż najmłodszy Ulma nie przyjął chrztu w formie, jaką powszechnie znamy i stosujemy, to podczas procesu beatyfikacyjnego - na mocy oficjalnego nauczania  Kościoła Katolickiego - uznano, że dziecko przyjęło chrzest krwi. Kościół zawsze zachowywał głębokie przekonanie, że ci, którzy ponoszą śmierć za wiarę, nie otrzymawszy chrztu, zostają ochrzczeni przez swoją śmierć dla Chrystusa i z Chrystusem. Chrzest krwi, podobnie jak chrzest pragnienia, przynosi owoce chrztu, nie będąc sakramentem (KKK 1258). To, że chrzest krwi zastępuje sakrament chrztu świętego wynika z samych słów Jezusa Chrystusa: Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie (Mt 10, 32) oraz: Kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je (Mt 16, 25). Dzieci nieochrzczone, umierające dla świadectwa Chrystusa, ze względu na wiarę rodziców (Obrzędy Chrztu Dzieci, nr 93-97), zaliczają się do grona męczenników. Zaświadcza o tym również święto świętych Młodzianków, męczenników (MR 260’).

Monika Zubowicz